រឿងល្បែងលេងចាក់ថ្នាំ

 

ពិភពលោកនេះ មនុស្សគឺជាស្ដេចនៃសត្វទាំងអស់រួមទាំងហ៊ានអះអាងថាខ្លួនជាម្ចាស់របស់ផែនដីទៅទៀត។ បើនិយាយពីជាតិសាសន៍វិញគឺមានរាប់រយ តែអ្វីដែលដូចគ្នានោះគឺជាតិសាសន៍នីមួយៗគឺមានមនុស្សខូចខិល និងស្លូតត្រង់ដូចៗគ្នា គ្រាន់តែចំនួនតិចនិងច្រើនប៉ុណ្ណោះ។ ម្យ៉ាងទៀត បើនិយាយពី ចរិកលក្ខណៈនោះគឺមានអស់ហើយទាំងស្អាតបាត ល្អជា គគ្រិច ល្ងង់ ឆ្លាត សតិមិនគ្រប់ជាដើម។ បើនិយាយពីរឿងដែលខ្ញុំកំពុងតែសរសេរនេះវិញគឺមានតួអង្គនារីជាមនុស្សមានសតិមិនសូវគ្រប់ ត្រូវបុរសខូចខិលម្នាក់ប្រើល្បិចបោកបន្លំស៊ីចុកគ្រំងាវគ្រែង និងនំប៉ាវរបស់នាង ប៉ុន្ដែអ្វីៗទាំងអស់មិនមែនមិនមានភាពអយុត្ដិធម៌ទាំងស្រុងនោះទេ គឺវាតែងតែមានពាក្យមួយឃ្លាថា ទេវតាមានភ្នែក អ្នកណាប្រព្រឹត្តអំពើមិនល្អនឹងទទួលផលមិនល្អទៅតាមនោះដែរ។ 

មាណវីគឺជានារីដែលមានសតិមិនសូវល្អម្នាក់រស់នៅក្នុងគ្រួសារអ្នកមានមួយ ហើយប៉ាម៉ាក់របស់នាងស្រឡាញ់នាងណាស់ បើទោះបីជានាងមានសតិមិនសូវគ្រប់ដឹងមុខក្រោយច្បាស់លាស់ក៏ដោយ។ នាងមានអាយុ ២៣ឆ្នាំទៅហើយ ប៉ុន្ដែចរិករបស់នាងដូចជាកូនក្មេងអាយុ ១២ឆ្នាំអញ្ចឹង។

ប៉ុន្ដែបើនិយាយពីសម្រស់របស់នាងវិញ គឺនារីល្មមៗសុំខ្មាស់នឹងនាងហើយ នាងមានកម្ពស់ប្រហែលមួយម៉ែត្រហុកសិប សម្បុរសស្គុះព្រោះនាងជាកូនចៅអ្នកធូរធារ ម្យ៉ាងនាងកម្រចេញមកក្រៅផ្ទះណាស់ ហើយបើនិយាយអំពីត្រគាកគឺវីកសាយតែម្ដង ទំនងជាអាចផលិតកូនបានច្រើនផងក៏មិនដឹង ចំពោះដើមទ្រូងវិញ ហឹមប្រុសៗមើលហើយដឹងតែស្រក់ទឹកមាត់តែម្ដង ហើយបើប្រុសមុខសិចដូចជាល្បងកោះត្រល់ ល្បងវ៉ាន់ធី និងល្បងហ្វូល វិញប្រហែលជានឹកឃើញដល់ឆ្នាំងបាយភ្លាមៗផងក៏មិនដឹង ហេហេហេ។ ហឹមគិតទៅដូចជាអាណិតនាងដែរ បើសិនជានាងមានសតិល្អវិញ មិនដឹងជាមានបុរសប៉ុន្មាននាក់ទេដែលត្រូវធ្វើសង្រ្គាមដណ្ដើមនាងនោះ។ ថ្ងៃមុននាងទៅផ្សារសុរិយាជាមួយម៉ាក់របស់នាង ប្រុសៗទាំងអស់បានប្រើកែវភ្នែកមើលទៅនាងគ្រប់ៗគ្នា ទាំងអ្នកនៅទំនេរ មានសង្សារ មានប្រពន្ធ តា ពូ មា អីគឺមើលទាំងអស់ តែពួកគេបែជាអស់សង្ឃឹមទៅវិញនៅពេលដែលឃើញនាងបង្ហាញចរិករឡិករឡក់បែបកូនក្មេង នៅចំពោះមុខពួកគេនោះ។ ហេតុតែគ្រួសាររបស់នាងជាអ្នកធូរធារ មិត្តសម្លាញ់របស់ឪពុកនាងឈ្មោះ សុផាន់ បានយកកូនប្រុសរបស់ខ្លួនមកផ្ញើរនឹងម្ដាយឪពុករបស់មាណវី ដោយសារតែមិត្តរបស់ឪពុករបស់នាងគ្មានផ្ទះនៅភ្នំពេញ ហើយណាមួយ គាត់និងឪពុករបស់ណាវី គឺជាសម្លាញ់នឹងគ្នាយ៉ាងប្ដូរផ្ដាច់ប្ដូរអាច់គ្នាស៊ីកាលពីជំនាន់ធ្វើទាហ៊ានជាមួយគ្នា ហើយគាត់ធ្លាប់បានរងគ្រាប់កាំភ្លើងជំនួសឪពុករបស់ណាវីទៀតផង ដែលជាហេតុធ្វើអោយឪពុករបស់ណាវីមិនអាចបំភ្លេចនូវគុណបំណាច់របស់គាត់បាន ទើបគាត់ព្រមទទួលទាំងពេញចិត្ត ម្យ៉ាងគាត់ក៏សង្ឃឹមថាកូនរបស់សម្លាញ់គាត់នឹងមានចរិកដូចជាឪពុកវាដែរ ហើយអាល្អិតម្នាក់នេះឈ្មោះថា ឬទ្ធី ទើបនឹងប្រឡងចប់មធ្យមសិក្សាទុតិយភូមិពីខេត្ដឧត្តរមានជ័យថ្មី។ ក្រោយពីរស់នៅជាមួយគ្រួសាររបស់មាណវីអស់រយៈពេល៣ខែ ក្នុងនាមជានិស្សិតផ្នែកសេដ្ឋកិច្ចរួចមក ឬទ្ធីហាក់ដូចជាមានចរិកលក្ខណៈនឹងធឹងល្អគ្រាន់បើ ម្យ៉ាងទៀតមាណវីចូលចិត្តបបួលឬទ្ធីលេងជាមួយនាងណាស់នៅពេលដែលនាយទំនេរពីការងារសាលា ទើបធ្វើអោយប៉ាម៉ាក់របស់មាណវីមានភាពកក់ក្ដៅក្នុងចិត្ត និងជឿទុកចិត្តលើនាយ។ អ្វីៗមិនប្រាកដថា ឃើញតែល្អពីក្រៅហើយ គឺល្អដល់ខាងក្នុងឯណា គ្មានអ្នកណាម្នាក់អាចជឿទស្សន៍ទាយចិត្តមនុស្សម្នាក់ត្រូវឡើយ ហើយក៏មិនគួរបណ្ដោយអោយរឿងល្មមៗទៅជារឿងធំដោយសារតែភាពជឿទុកចិត្តទាំងស្រុងនេះដែរ។ ថ្ងៃអាទិត្យមួយប៉ាម៉ាករបស់មាណវីត្រូវបានឯកឧត្តមម្នាក់ ដែលជាមិត្តជិតស្និទ្ធអញ្ជើញពួកគាត់ទៅចូលរួមហែកម្មវិធីបុណ្យកឋិនជាមួយ ហើយប៉ាម៉ាក់របស់ណាវីបានសម្រេចចិត្តមិនយកនាងទៅជាមួយឡើយដោយសារតែខ្លាចនាងធ្វើអោយកម្មវិធីមានភាពជ្រួលច្របល់ ម្យ៉ាងពួកគាត់ទុកនាងអោយនៅផ្ទះក៏ល្អដែរព្រោះមានឈ្នួល និងឬទ្ធីនៅផ្ទះ អាចជួយមើលនាងជំនួសពួកគាត់បាន។ ព្រលឹមស្រាងឡើង ប៉ាម៉ាក់របស់ណាវីបានងើបរៀបចំខ្លួនដើម្បីទៅចូលរួមដង្ហែកឋិនទៅខេត្តតាកែវជាមួយនឹងឯកឧត្តមមិត្ត ហើយមុននឹងចាកចេញពួកគាត់បានផ្ដាំផ្ញើអ្នកនៅជាមួយ និងឬទ្ធីអោយជួយមើលមាណវីជំនួសពួកគាត់អោយបានល្អ ទាំងណាវីមិនទាន់នឹងភ្ញាក់ផង បន្ទាប់មកពួកគាត់ក៏ចាកចេញទៅ។ ហឹម ឬទ្ធីគិតថាថ្ងៃអាទិត្យនេះ នាយបានទៅទាត់បាល់ហើយ តែបែជាត្រូវនៅជួយមើលមីអូនទៅវិញ ពិតជាអ្វីៗមិនអាចទស្សន៍ទុកជាមុនបានមែន។ គ្រាន់តែណាវីភ្ញាក់ភ្លាម នាងស្រែករកម៉ាក់របស់នាងទៅហើយ.... ម៉ាក់ ម៉ាក់អើយ ម៉ាក់..... មីអូន ប៉ាក្មួយជូនម៉ាក់របស់ក្មួយទៅចាក់ថ្នាំនៅពេទ្យ តិចទៀតបានពួកគាត់មកវិញ (ឈ្នួលនៅជាមួយតប)។ មែនហើយ ប៉ាម៉ាក់អូនឯងទៅពេទ្យហើយ ឬទ្ធីបន្ដ។ ណាវីអើយ គ្រាន់តែប៉ាម៉ាក់ទៅក្រៅសោះ ធ្វើមាត់ពេបទៅហើយ ពិតជាខ្លួនចាស់ ចិត្តក្មេងមែនមែន.... ពេញមួយព្រឹកទៅហើយ ណាវីបានបបួលអ្នកនៅជាមួយនាងលេងនេះលេងនោះ រកតែពេលទៅផ្សារមិនបាន ម៉ោងជាងដប់ទៅហើយ។ ទំនងជាខ្លាចអត់បាយស៊ីទាំងអស់គ្នា មីងកនក៏បានហៅឬទ្ធីអោយជួយមើលនាងជំនួសគាត់ ព្រោះគាត់ត្រូវទៅផ្សារទិញម្ហូប ម្យ៉ាងផ្សារនៅឆ្ងាយពីផ្ទះស្រាប់ផង។ តុក តុក តុក ឬទ្ធី ឬទ្ធី ចេញមកជួយមើលណាវីជំនួសមីងមួយភ្លែត មីងប្រញ៉ាប់ទៅផ្សារទិញម្ហូប ថ្ងៃណាស់ហើយ លឿនឡើង។ មីងកនស្រែកហៅឬទ្ធីពីក្រៅបន្ទប់ បាទមីងទៅហើយ ទៅហើយ គ្រាន់តែលឺភ្លាម ឬទ្ធីស្ទុះមកបើកទ្វារបន្ទប់ និងចុះមកក្រោមដើម្បីមកកំដរកុមារីអាយុ ២៣ឆ្នាំ ហើយមីងកន ក៏ហៅម៉ូតូឌុបជិះទៅផ្សារបាត់ទៅ។ ហឹមពិតជាយ៉ាប់ណាស់ លេងជាមួយមនុស្សមានសតិល្អទៅវាមិនសូវធុញ ដល់តែលេងជាមួយមនុស្សចរិកកូនក្មេងចឹងពិបាកបន្ដិចហើយ។ ប៉ុន្ដែវាពិតជាដូចជាការគិតរបស់ឬទ្ធីអញ្ចឹងថា អ្វីៗពិតជាមិនអាចទស្សន៍ទាយបានទុកជាមុនមែន... លេងជាមួយមាណវីបានមួយសន្ទុះ នាងក៏បានបបួលឬទ្ធីលេងបាយឡុកបាយឡ។ មាណវីៈ តោះពូ យើងលេងដាំបាយតោះ.... ឬទ្ធីអេះអុញៈ តោះលេងក៏លេង... ពេលកំពុងលេងជាមួយគ្នានោះ ណាវីបានឈ្ងោកអោនធ្វើជាដាំបាយ លាងចាន ហើយកាយវិការទាំងនេះបានធ្វើអោយកអាវរបស់នាងធ្លាក់មកក្រោម បង្ហាញអោយនាយឬទ្ធីឃើញគល់សុដន់របស់នាងយ៉ាងច្បាស់ ហើយភ្លាមៗនោះនាយយើងក៏កើតមានអារម្មណ៍ចង់រួមភេទមួយរំពេច.... ពុទ្ធោអឺយ ធំទ្រលុកទ្រលន់ណាស់ ហើយសស្គុះតែម្ដង ឬទ្ធីសម្លឹងមើលដើមទ្រូងរបស់មាណវីឡើងភ្លឹក អស់មួយសន្ទុះ។ តាមទិដ្ឋភាពនេះ បើសិនជាខ្ញុំនៅក្នុងស្ថានភាពដូចនេះមិនដឹងជាខ្ញុំមានអារម្មណ៍បែបណាទេ... និយាយៗ បងកោះត្រល់ស្រក់ទឹកមាត់តក់ៗទៅហើយ លឺថាដើមទ្រូងធំៗផង ហាហាហា... គិតទៅដោយសារតណ្ហាចាប់ផ្ដើមដុតរោលទៅហើយ វាអាចកែប្រែមនុស្សស្លូតបូតម្នាក់ទៅជាមនុស្សពិសពុលបានមួយរំពេច!!! មើលភ្លឹកអស់មួយសន្ទុះ ឬទ្ធីនឹកឃើញគំនិតមួយ រួចក៏ឧទានទៅណាវី។ ឬទ្ធីៈ ណាវីលេងបាយឡុកបាយឡធុញហើយឬនៅអូន? មាណវីៈ លេងដដែលៗ ដូចជាធុញហើយបង លែងសប្បាយហើយ!! ឬទ្ធីៈ ចឹងលេងចាក់ថ្នាំតោះ? មាណវីៈ លេងចាក់ថ្នាំ? ញុំអត់ឈឺផង!! ហើយលេងម៉េចទៅបង? (និយាយបែបកូនក្មេង) ឬទ្ធីៈ អឺ អឺ អញ្ចេះទៅ បងដើរតួធ្វើជាគ្រូពេទ្យ ហើយអូនឯងធ្វើជាអ្នកជម្ងឺ... ម៉េចដែរ? មាណវីគិតរួចឆ្លើយៈ អញ្ចឹងក៏បានដែរ តែលេងអាហ្នឹងសប្បាយអត់បង? ឬទ្ធីៈ សប្បាយណាស់ណា... មាណវីៈ ចឹងលេងក៏លេងដែរ តែញុំត្រូវឈឺម៉េចទៅ? ឬទ្ធីៈ អឺ អូនឯងធ្វើជាចុកពោះ ហើយមករកបងដើម្បីព្យាបាល អូខេ? មាណវីៈ អូខេ ចឹងក៏បាន (និយាយទាំងសប្បាយចិត្ត) ក្រោយពីព្រមព្រៀងជាមួយគ្នាហើយ ល្បែងគ្រូពេទ្យ និងអ្នកជម្ងឺក៏ចាប់ផ្ដើមលេង ដោយមាណវីចាប់ផ្ដើមធ្វើជាចុកពោះ រួចទៅសុំអោយឬទ្ធីដែលធ្វើជាគ្រូពេទ្យពិនិត្យ។ ឱកាសចាប់ផ្ដើមហុចឲ្យនាយយើងបណ្ដើរៗហើយ ព្រោះមាណវីចាប់ផ្ដើមចូលស៊ងបណ្ដើរហើយ ម្យ៉ាងទៀតឬទ្ធីបានដាក់លក្ខខណ្ឌក្នុងនាមជាគ្រូពេទ្យថា ពេលគ្រូពេទ្យអោយធ្វើអី អ្នកជម្ងឺត្រូវធ្វើតាម... ពេលដែលណាវីធ្វើជាឈឺហើយទៅជួបខ្លួនហើយ ឬទ្ធីបានបង្គាប់អោយណាវីដេកសណ្ដូកខ្លួននៅលើសាឡុង ហើយនាយយើងចាប់ផ្ដើម ពិនិត្យនាង ដោយចាប់ផ្ដើមពីក្បាលពោះមុនគេ... ឬទ្ធីយកឱកាសនេះធ្វើជាពិនិត្យលើពោះរបស់ណាវីដោយនាយយកដៃទៅស្ទាបលើក្បាលពោះរបស់នាងពីលើអាវ បន្ទាប់មកទៀត ក៏លូកចូលទៅក្នុងអាវស្ទាបសាច់ផ្ទាល់តែម្ដង ឯណាវីគិតតែពីធ្វើជាឈឺតាមនឹងទៅ... ឬទ្ធីៈ អ្នកនាងឈឺគ្រុនពោះវៀនហើយ ត្រូវតែព្យាបាល។ មាណវីៈ ចឹងត្រូវព្យាបាលយ៉ាងម៉េចទៅលោកគ្រូពេទ្យ? (និយាយដូចជានាងកណ្ដូប) ឬទ្ធីៈ ចឹងនៅឲ្យស្ងៀមចាំលោកគ្រូព្យាបាល ហាមស្រែក ហាមរើបម្រះ ប្រយ័ត្នព្យាបាលមិនជា អូខេ? មាណវីៈ អូខេ អូខេ លោកគ្រូ អីយ៉ាស អាល្អិតអើយឱកាសមកដល់ហើយ ឆាប់ចាត់ការភ្លាមទៅ (ឬទ្ធីគិតក្នុងចិត្ដ)។ បានបន្ដិចឬទ្ធីបានបង្គាប់អោយណាវីបិទភ្នែក និងហាមស្រែក បើទោះបីជាលោកគ្រូព្យាបាលយ៉ាងម៉េចក៏ដូច គឺត្រូវនៅអោយស្ងៀម បើមិនអញ្ចឹង គឺនាយនឹងឈប់លេងចូលជាមួយនាងហើយ។ ដោយខ្លាចគ្មានអ្នកលេងជាមួយ មាណវី ក៏យល់ព្រមជាមួយឬទ្ធី ហើយដេកយ៉ាងស្ងៀម.... លើកនេះបានដៃនាយយើងមែនទែនហើយបងកោះត្រល់អឺយ ឬទ្ធីបានអង្អែលក្បាលពោះរបស់ណាវីពីលើអាវម្ដងទៀត រួចហើយនាយយើងបានដោះឡេវអាវរបស់នាងម្ដងមួយៗ រហូតទាល់តែរបូតចេញពីគ្នា ទម្លុះអោយឃើញសាច់ក្បាលពោះដ៏សខ្ចីល្វក់របស់មាណវីស្រី រួមជាមួយនឹងដើមទ្រូងដ៏ធំទាំងគូរបស់នាងដែលបិតបាំងដោយអាវទ្រនាប់។ ឬទ្ធីបានអង្អែល និងថើបទៅលើក្បាលពោះរបស់នាង យ៉ាងដាច់ដាបហាក់ដូចជាឆ្ងាញ់ណាស់អញ្ចឹង... អុញមើលបងហ្វូលស្រក់ទឹកមាត់បាត់!! ហេហេហេ មាណវីៈ លោកគ្រូ ធ្វើអីនឹងខ្ញុំរសើបខ្លាំងណាស់!!! ឬទ្ធីៈ កុំមាត់ លោកគ្រូកំពុងព្យាបាលអូន ឈប់លេងចូលអីលូវ... បន្ដទៅទៀត ឬទ្ធីបានបង្អូសអណ្ដាតរបស់នាយដល់គល់សុដន់ខាងក្រោមរបស់ណាវី រហូតទាក់នឹងអាវទ្រនាប់របស់នាង ឯណាវីស្រៀវខ្លួន និងរមួលខ្លួនទាំងធ្មេចភ្នែកម្ដងៗទៅហើយ។ បន្ទាប់មក ឬទ្ធីបានចាប់ច្របាច់សុដន់របស់ណាវីពីខាងលើអាវទ្រនាប់របស់នាងថ្នមៗមួយៗ ហើយលូកចូលទៅខាងក្នុងអាវទ្រនាប់របស់នាង ប៉ះនឹងផែនសាច់របស់នាងយ៉ាងទន់ល្មើយ.... ពិតជាធំមែន ហើយទ្រលុកទ្រលន់ល្អណាស់ ទំហំមិនតូចជា ៣៤ទេ មើលទៅ ពុទ្ធោអឺយចុងសុដន់របស់នាងនៅតូចល្អណាស់..... បងហ្វូល បងកោះ និងល្បងវ៉ាន់ធី រួមទាំងមិត្តអ្នកអានហាមលេបទឹកមាត់ណា ហាហា!!! មាណវីៈ លោកគ្រូធ្វើអីនឹងខ្ញុំស្រៀវណាស់ សឺត សឺត លើកនេះណាវីសួរទៅឬទ្ធីទាំងអារម្មណ៍ស្រៀវស្រើបទប់ខ្លួនស្ទើរមិនរួច... ចំណែកឯឬទ្ធីនៅតែឆ្លើយដដែលថាកំពុងព្យាបាល បន្ទាប់មកឬទ្ធីបានបង្គាប់អោយណាវីអង្គុយវិញ ហើយនាយយើងបានដោះអាវក្រៅ និងអាវទ្រនាប់របស់នាងចេញផុតពីខ្លួនរបស់នាង ធ្វើអោយណាវីអាក្រាតល្វែងខាងលើ ដណ្ដប់មេឃ មានសក់បិតបាំងចុងសុដន់បន្ដិចបន្ដួច... ព្រះអឺយស្អាតណាស់ ស្អាតណាស់ ធំណាស់ ទ្រលុកទ្រលន់ល្អណាស់ សណាស់ ចំណែកឯចុងសុដន់ពណ៌ក្រហមព្រឿងៗ... ឬទ្ធីមើលបណ្ដើរលេបទឹកមាត់បណ្ដើរ ឯមាណវីនៅតែបិទភ្នែកតាមការបង្គាប់របស់នាយយើង។ មើលអស់ហើយ នាយយើងបានស្ទុះទៅបៅសុដន់ខាងស្ដាំរបស់នាង ហើយដៃស្ដាំរបស់នាយចាប់ច្របាច់ប្រឡែងនឹងសុដន់ខាងឆ្វេងរបស់នាង និងឆ្លៀតឈ្លីចុងសុដន់របស់នាងទៀត ធ្វើអោយមាណវីស្រីស្រៀវស្រើបនៅលែងស្ងៀម ចាប់ក្បាលរបស់នាយយើងផ្ទប់ខាងតែខ្លាំងនឹងដើមទ្រូងរបស់នាង មើលទៅនាងហាក់ដូចជាមានសេចក្ដីសុខខ្លាំងណាស់... សឺត សឺតសតៗ លោកគ្រូពេទ្យ ខ្ញុំស្រៀវខ្លាំងណាស់លោកគ្រូ ខ្ញុំស្រៀវណាស់ សឺតសតៗៗៗ (មាណវីឧទានទៅឬទ្ធី) ចំណែកឯឬទ្ធីគិតតែបៅសុដន់ឆ្វេងស្ដាំរបស់នាង និងលិទ្ធលើចុងសុដន់ទាំងគូទៅមកៗ ធ្វើអោយណាវីព្រឺសម្បុរគីង្គក់ ដៃគិតតែពីបោចខ្ញាំក្បាលរបស់នាយ និងរអ៊ូម្នាក់ឯងថាស្រៀវណាស់លោកគ្រូពេទ្យៗ.... បានបន្ដិច ឬទ្ធីបានបង្អូសដៃស្ដាំរបស់នាយចុះទៅក្រោម លូនតាមចង្កេះខោផ្នែកខាងមុខរបស់ណាវី រហូតដល់តំបន់មួយដែលងងឹតស្លុប... ព្រះសើមជោគលីអូទៅហើយ នាយយើងចាប់ផ្ដើមប្រើម្រាមដៃដ៏រស់រវើករបស់នាយអង្អែល លុញឈ្លីលើបរវេណដំបូករបស់ណាវី និងឆ្លៀតវាយលុកគ្រាប់ម្ដេញរបស់នាង ទាំងមាត់របស់នាយនៅបៅសុដន់របស់ណាវីជាប់... អឹសមើលបងយក្សលួចចំហរមាត់!!!! មើលទៅណាវី ហេតុតែនាងសតិមិនគ្រប់មិនដឹងថាឬទ្ធីកំពុងតែធ្វើអ្វីលើនាងទេ ក្រៅពីគិតថាឬទ្ធីកំពុងព្យាបាលនាង តែនាងហាក់ដូចជាចូលចិត្តនឹងវិធីព្យាបាលនេះដែរ ដោយសារតែវាធ្វើអោយនាងមានអារម្មណ៍ស្រៀវស្រើបដែលនាងមិនធ្លាប់ជួបប្រទះពីមុនមក.... ឬទ្ធីៈ ស្រាតខោទៅអូន លោកគ្រូពិនិត្យខាងក្រោមម្ដង.... មាណវីៈ ចាស លោកគ្រូពេទ្យ វិធីលោកគ្រូព្យាបាលពិតជាធ្វើអោយខ្ញុំមានអារម្មណ៍ស្រួលណាស់... ចម្លើយរបស់មាណវី ហាក់ដូចជាការបើកភ្លើងខៀវអោយនាយបើកបរឡានឆ្ពោះទៅផ្លូវឡើងឋានសួគ៍ហើយ.... ជុប ជុប ជុប ពិតជាស្អាតណាស់ ប្រដាប់របស់មាណវីពិតជាក្រពុំល្អណាស់ ហើយមានរោមតិចតួចបិទបាំងទៀត ពិតជាធ្វើអោយនាយយើងមានអារម្មណ៍ស្ទើរតែទប់មិនបានទៅហើយ... មើលទៅបបេរក្រោមរបស់នាងពិតជាក្ដោបឡើងក្រពុំមើលទៅគ្រាប់ម្ដេញស្ទើរតែមិនឃើញ... ព្រះជាម្ចាស់អើយ ខ្ញុំម្ចាស់ជិតបានឡើងឋានសួគ៍ជាមួយណាវីទៅរកព្រះអង្គហើយ ហើយខ្ញុំម្ចាស់សង្ឃឹមថា ពេលឡើងឋានសួគ៍នេះគ្មាននរណាម្នាក់មករំខានពួកខ្ញុំទៅចុះ.... ក្រោយពីពិនិត្យមើលប្រដាប់ប្រដារបស់ណាវីហើយ ឬទ្ធីបានបង្គាប់អោយណាវីដេកកន្ធែកជើង ឯណាវីដឹងតែអូខេតាមជានិច្ច... ឬទ្ធីបានឈ្ងោកមុខទៅលិទ្ធថើៗថ្នមៗទៅលើដំបូកមានស្មៅដុះតិចៗរបស់ណាវីឡើងសើមអស់ស្មៅទៅហើយ ហើយបន្ទាប់មកនាយយើងបានប្រើអណ្ដាតទៅប្រឡែងលេងជាមួយនឹងគ្រាប់ម្ដេញរបស់ណាវី រួចបង្អូសដល់មាត់ល្អាងរបស់នាង ចំណែកឯណាវីស្រៀវសព្វសារពាង្គកាយរបស់នាង គិតតែពីថ្ងូរលឺសឺតសតៗតិចៗ និងចាប់បោចខ្ញាំក្បាលរបស់នាយយើង.... លិទ្ធបណ្ដើរជញ្ជក់យករសជាតិទឹកសអន្លាយៗប្រៃឡមៗបណ្ដើរ ស្ដាប់សម្លេងថ្ងូរស្រាលៗបណ្ដើរ ពិតជាមានអារម្មណ៍រំភើបអស្ចារ្យណាស់បងប្អូនអឺយ... ទំនងជាខ្លាចមីងកន មកដល់វិញ ឬទ្ធីចាប់ផ្ដើមប្រតិបត្តិការចាក់ថ្នាំអោយមាណវីស្រី ដោយនាយយើងបានដោះអាវ និងស្រាតខោរបស់នាយចេញហើយទាញយកម្ជុលចាក់ថ្នាំទំហំប៉ុន ៣ថ្នាប់ដៃ ប្រហែងប្រហែលមួយចំអាមចេញមកក្រៅ ធ្វើអោយអាវីភ្ញាក់ក្រញ៉ាងរួចសួរទៅកាន់ឬទ្ធី... មាណវីៈ អានឹងអីគេនឹងលោកគ្រូពេទ្យ??? ឬទ្ធីៈ អូ អានឹងគឺជាម្ជុលចាក់ថ្នាំណាអូន យើងលេងចឹងមិនបាច់យកម្ជុលពិតមកលេងទេ ម្យ៉ាងទៀតនេះគឺជាម្ជុលសាច់របស់លោកគ្រូណា... មាណវីៈ អឺចឹងលោកគ្រូចង់ចាក់ខ្ញុំត្រង់ណា??? ឬទ្ធីៈ មិនបាច់មាត់ទេ នៅអោយតែស្ងៀមទៅ ចាំលោកគ្រូចាក់កន្លែងណា គឺកន្លែងនោះហើយ... បន្ទាប់មកឬទ្ធីបានបង្គាប់អោយណាវីដេកកន្ធែកជើងម្ដងទៀត រួចនាយយើងបានយកព្រលួញរបស់នាយញល់ៗទៅលើដំបូកនិងមាត់ល្អាងកាមទេពរបស់នាងចុះឡើងៗ ចំណែកឯណាវីចាប់ផ្ដើមស្រៀវស្រើបម្ដងទៀត រួចហើយឬទ្ធីប្រឹងរុញបញ្ចូលម្ជុលសាច់របស់នាយចូលទៅក្នុងល្អាងនាគរាជរបស់ណាវី ផ្ដាច់សន្ទះព្រហ្មចារីរបស់នាងចេញឈាមដាបលើម្ជុលរបស់នាយ ធ្វើអោយណាវីស្រែកទាំងឈឺចាប់ថា ឈឺណាស់លោកគ្រូៗ... តែឬទ្ធីប្រឹងរុញដកៗតិចៗ ហើយលួងលោមនាងថាបាត់ឈឺអីលូវហើយ ហើយនាយយកដៃទាំងពីររបស់ខ្លួនទៅច្របាច់សុដន់របស់នាងស្រីទៀត ទើបមួយសន្ទុះក្រោយមកណាវីរៀងអន់ឈឺចាប់ និងជំនួសមកវិញនូវអារម្មណ៍ដ៏ពុះកញ្ជ្រោលដែលនាងមិនដែលធ្លាប់ជួបពីមុនមកនោះ.... ឬទ្ធីវាយលុកបណ្ដើរសួរបណ្ដើរៈ ម៉េចហើយអូន បាត់ឈឺហើយឬនៅ? មាណវីធ្វើភ្នែកស្រឹមឆ្លើយៈ បាត់ហើយ អីលូវស្រួលណាស់លោកគ្រូ ខ្ញុំមិនដែលស្រួលចឹងទេ ស្រួលណាស់...... ឃើញដូច្នេះ ឬទ្ធីចាប់ផ្ដើមវាយលុកខ្លាំងជាងមុន និងញាប់ជាងមុនរហូតធ្វើអោយអោយល្អាងដ៏តូចចង្អៀតរបស់ណាវីបែកទឹកសអន្លាយខ្ចាយហៀរចេញមកក្រៅ លាយឡំជាមួយនឹងឈាមរបស់នាង ហើយណាវីគិតតែពីធ្មេចភ្នែក បង្ហើរសម្លេងថ្ងូរលឺ សឺតសតៗពោរពេញទៅដោយសេចក្ដីសុខស្រួល... បន្ទាប់មក ឬទ្ធីបានអោយលត់ជង្គង់បែខ្នង និងចំទិតមកនាយយើង ហើយនាយយើងក៏យកសាច់ក្រករបស់នាយរុញបញ្ចូលទៅក្នុងល្អាងរបស់នាង រួចសាប់យកៗ លឺសូរផ្លាច់ៗ ឯសុដន់របស់មាណវីយោលយោគទៅមុខទៅក្រោយៗ ហើយឬទ្ធីបានឈោងដៃទាំងពីររបស់នាងទៅចាប់ច្របាច់តាមចិត្តចង់... អ្នកទាំងពីរកំពុងតែលេងបាយឡុកបាយឡ បានយ៉ាងសប្បាយលាយឡំជាមួយនឹងអារម្មណ៍ស្រើបស្រៀវណាស់ ចំណែកអ្នកសរសេរ និងមិត្ដអ្នកអានបានត្រឹមស្រមើរស្រម៉ៃនឹករំពៃឃើញដល់សកម្មភាពទាំងនេះនៅចំពោះនឹងភ្នែករបស់ខ្លួន ហើយលេបទឹកមាត់លឺក្អឹកៗ ចំណែកឯខោលីអូក៏ចាប់ផ្ដើមមានសារធាតុរាវអ្វីម្យ៉ាងទៅរុំព័ទ្ធ លាយឡំជាមួយនឹងសាច់ក្រកដ៏រឹងឆ្ដុបមួយដើមកំពុងរឹងប៉ោងស្ទុលលីអូ.... ងាកមកមើលរឿងរំដួលវិញ ការវាយលុកពីក្រោយរបស់ឬទ្ធីបានធ្វើអោយណាវីមានអារម្មណ៍ស្រួលខ្លាំងណាស់ រហូតដល់ប្រដាប់របស់នាងបែកទឹកខ្ចាយស្រក់លើសាឡុង ហើយឬទ្ធីឯណេះវិញគិតតែវាយលុកយកៗ... មើលទៅទំនងជាអស់ខ្យល់ហើយ ឬទ្ធីប្រឹងសាប់មួយទំហឹងៗ និងលឿនទៅៗ ធ្វើអោយណាវីទប់អារម្មណ៍មិនស្រែកថ្ងូរមិនបាន... ស្រួលណាស់ៗ ថ្ងៃក្រោយខ្ញុំលេងទៀតហើយ ស្រួលណាស់លោកគ្រូពេទ្យ.... អាស..... ចេញហើយ ចេញហើយ នាគរាជរបស់ឬទ្ធីបានព្រួសពិសពេញល្អាងរបស់ណាវីហើយ នាយយើងក៏ដកវាចេញពីល្អាងទាំងអាអូនរបស់នាយមិនទាន់បាត់ស្រៀវនៅឡើយ.... ពុទ្ធោអឺយ ទឹកសខាប់របស់ឬទី្ធបានហៀរចេញពីក្នុងរន្ធរបស់ណាវីធ្លាក់ដល់សាឡុង ចំណែកឯទឹកស អន្លាយៗរបស់ណាវីក៏នៅជ្រៀបមាត់ល្អាងនៅឡើយ..... បានមួយសន្ទុះ ឬទ្ធីបានបង្គាប់អោយមាណវីឡើងទៅលើបន្ទប់របស់នាងដើម្បីងូតទឹក និងស្លៀកពាក់ខោអាវ ហើយនាយយើងបានទៅយកក្រណាត់ជូតសមិទ្ធិផលនៃការលេងចាក់ថ្នាំរវាងនាយនិងមាណវីចេញដើម្បីបំបាត់ដាន ហើយនាយបានប្រាប់ណាវីមិនឲ្យប្រាប់នរណាម្នាក់នៅក្នុងផ្ទះឡើយ បើមិនដូច្នោះទេ នាយនឹងឈប់លេងចូលនាង ប្រហែលជាមាណវីចូលចិត្តលេងចាក់ថ្នាំដែរហើយមើលទៅទើបនាងងក់ក្បាលយល់ព្រមជាមួយឬទ្ធីទាំងញញឹម... ក្រោយមកទៀតអោយតែមានឱកាស ឬទ្ធីដឹងតែបបួលមាណវីលេងចាក់ថ្នាំតែពីរនាក់ហើយ តែលើកក្រោយៗ ឬទ្ធីបានពាក់ស្រោមអោយម្ជុលរបស់នាយរហូត.... ការជឿទុកចិត្តនរណាម្នាក់ពេក វាក៏អាចប្រឈមនឹងការបាត់បង់ដែរ..

ចែករំលែកទៅកាន់

Share on FacebookPlus on Google+